czytam o protestach, o oburzonych, czytam rozmowy z poważną młodzieżą, która "nie widzi perspektyw dla siebie"
i myślę sobie o ludzie! jak się ma 20 lat to trzeba się cieszyć i żyć pełną piersią, a nie stać pod transparentem ze smutną miną. życie nie trwa 500 lat, jest krótkie i trzeba przeżyć je mocno.